przystojny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pʃɨˈstɔjnɨ], AS[pšystoi ̯ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który cechuje się przyjemną powierzchownością i dobrą postawą, wywołuje przyjemne odczucia estetyczne
(1.2) przest. książk. zgodny z konwenansem, dobrymi obyczajami, czylitaki, który przystoi”.
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) przystojne zachowanie
synonimy:
(1.1) ładny, urodny, urodziwy, atrakcyjny, interesujący, ponętny; gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) szwarny, gryfny
(1.2) obyczajny, przyzwoity
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przystojniak m, przystojniaczek m, przystojniacha m, przystojność ż, przystojeństwo n
przysł. przystojnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Zgodnie z dobrymi obyczajami określenie „przystojny” stosowane jest z reguły wobec mężczyzn lub młodzieńców, raczej nie wobec kobiet i dzieci.
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „przystojny” w: SJP.pl.