confidente

confidente (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [koɱ.fi.ˈðen̦.te]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) godny zaufania, pewny, lojalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) konfident, agent, donosiciel

(2.2) powiernik, zausznik

(2.3) kanapa, sofa (dwumiejscowa)

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) konfidentka, agentka, donosicielka

(3.2) powiernica, zausznica

odmiana:

(1) lp confidente m/ż; lm confidentes m/ż

(2) (3) lm confidentes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fiel, seguro

(2.1) espía, delator, soplón

(2.2) paño de lágrimas, amigo, consejero

(3.1) espía, delatora, soplona

(3.2) paño de lágrimas, amiga, consejera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. confidencial

rzecz. confidencia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. confīdens

uwagi:

źródła:

confidente (język włoski)

wymowa:

IPA: /konfiˈdɛnte/

podział przy przenoszeniu wyrazu: con•fi•den•te

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ufny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) powiernik, zausznik

(2.2) konfident, agent, donosiciel

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) powiernica, zausznica

(3.2) konfidentka, agentka, donosicielka

odmiana:

(1.1) lp confidente m ż; lm confidenti m ż

(2.1-2) lp confidente; lm confidenti

(3.1-2) lp confidente; lm confidenti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fidente, fiducioso

(2.2) informatore, canarino, delatore, sicofante, spia

antonimy:

(1.1) diffidente, sfiduciato

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. confidamento m, confidenza ż

czas. confidare, confidarsi

przym. confidenziale

przysł. confidentemente, confidenzialmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. confidens

uwagi:

źródła: