celowość (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʦ̑ɛˈlɔvɔɕʨ̑], AS[celovość] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha czegoś, co podejmowane jest świadomie dla osiągnięcia określonego celu - rezultatu[1]
(1.2) cecha czegoś, co służy realizacji określonego celu - rezultatu[2]
(1.3) filoz. taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu[3]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) celowość działania
(1.2) celowość dotacji / kredytu / pożyczki / wydatku
(1.3) celowość wszechświata / dziejów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cel m
czas. celować ndk.
przym. celowy, celowościowy
przysł. celowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wielki Słownik Języka Polskiego [1]
  2. Wielki Słownik Języka Polskiego [2]
  3.   Hasło „celowość” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.