baksztag (język polski) edytuj

 
baksztagi (1.1) od masztu do rufy
wymowa:
IPA[ˈbakʃtak], AS[bakštak], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. lina stabilizująca maszt, ciągnąca się od masztu ku tyłowi i burcie; zob. też baksztag w Wikipedii
(1.2) żegl. lina od bukszprytu do burty
(1.3) żegl. ukośny wiatr, wiejący od baksztagu (1.1) do masztu
(1.4) żegl. kurs przy baksztagu (1.3)
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
(1.2) waterbaksztag
kolokacje:
(1.4) płynąć baksztagiem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Backstag[2]
uwagi:
(1.4) por. fordewind • bajdewind • półwiatr • kąt martwy • mordewind
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „baksztag” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 30.