błogostan (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan błogości, szczęśliwości, zadowolenia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) błogość, euforia, rozkosz, szczęśliwość, uniesienie, upojenie, zadowolenie
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uczucie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. błogostanik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. błogi + -o- + stan
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „błogostan” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.