Budziak
Budziak (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) hist. geogr. kraina historyczna będąca częścią Besarabii, podzielona między Ukrainę a Mołdawię, rozciągająca się wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego między Prutem , Dniestrem i dolnym Dunajem[1]; zob. też Budziak w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Budziak Budziaki dopełniacz Budziaku
BudziakaBudziaków celownik Budziakowi Budziakom biernik Budziak Budziaki narzędnik Budziakiem Budziakami miejscownik Budziaku Budziakach wołacz Budziaku Budziaki
- przykłady:
- (1.1) Tatarzy krymscy przekraczali Dniestr poniżej Tehinii i z Budziaku podążali pomiędzy Prutem i Dniestrem przez Mołdawię (…)[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kraina
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Budjak
- baskijski: (1.1) Bujak
- białoruski: (1.1) Буджак
- bułgarski: (1.1) Буджак
- czeski: (1.1) Budžak
- francuski: (1.1) Boudjak m
- rosyjski: (1.1) Буджак
- rumuński: (1.1) Bugeac
- słowacki: (1.1) Budžak
- ukraiński: (1.1) Буджак
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 202.
- ↑ z Wikipedii