zwyczajność

zwyczajność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest zwyczajne

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zwyczajność
dopełniacz	zwyczajności
celownik	zwyczajności
biernik	zwyczajność
narzędnik	zwyczajnością
miejscownik	zwyczajności
wołacz	zwyczajności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwyczaj m

przym. zwyczajny

przysł. zwyczajnie

czas. zwyknąć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) commonness
• białoruski: (1.1) звычайнасць ż
• chorwacki: (1.1) običnost ż
• rosyjski: (1.1) обыкновенность ż
• ukraiński: (1.1) звичайність ż

źródła: