zvon

zvon (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) dzwon

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zvon	zvony
dopełniacz	zvonu	zvonů
celownik	zvonu	zvonům
biernik	zvon	zvony
wołacz	zvone	zvony
miejscownik	zvonu	zvonech
narzędnik	zvonem	zvony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zvoník m, zvonice ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

zvon (język słowacki)

zvon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) dzwon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zvonár m, zvonárik m, zvonárka ż, zvonárstvo n, zvonica ż, zvonička ż

zdrobn. zvonec m, zvonček m

czas. zvoniť ndk.

przym. zvonový, zvoncový, zvončekový, zvonársky, zvoničný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

zvon (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dzwon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) bronast / železen zvon • udariti na zvon

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zvonar

czas. zvoniti

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: