zutun (język niemiecki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) pot. dodawać, dodać, dokładać, dołożyć
(1.2) pot. zamykać, zamknąć
odmiana:
(1.1-2)[1] zutun (tut zu), tat zu, zugetan (haben)
przykłady:
(1.2) Ich konnte kein Auge zutun.Nie mogłam/mogłem oka zmrużyć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zutun n, Zutat ż
przym. zutunlich, zugetan
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: tunabtunantunauftunaustunbetundartunhervortunhintunmittunnachtunumtunübertunvertunzutunzurücktun
źródła: