zuspitzen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈt͡suːˌʃpɪt͡sn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) zaostrzać, zaostrzyć
(1.2) temperować, zatemperować (ołówek)
(1.3) zaostrzać (się), zaostrzyć (się), pogarszać (się), pogorszyć (się)
odmiana:
(1.1-3)[1] zuspitzen (spitzt zu), spitzte zu, zugespitzt (haben)
przykłady:
składnia:
(1.3) (sich) zuspitzen
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zuspitzen n, Zuspitzung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. zu- + spitzen
uwagi:
zobacz też: spitzenanspitzenbespitzenüberspitzenzuspitzen
źródła: