zurückbleiben (język niemiecki)

edytuj
wymowa:
IPA[ʦuˈʀʏkˌblaɪ̯bən]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) pozostawać, pozostać, zostawać, zostać
odmiana:
(1.1)[1] zurückbleiben (bleibt zurück), blieb zurück, zurückgeblieben (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zurückbleiben n
przym. zurückgeblieben
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: bleibenabbleibenaufbleibenausbleibenbeibleibennachbleibenumspannennunterbleibenüberbleibenverbleibenzubleibenzurückbleibenzusammenbleiben
źródła: