zuccata (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/ʦuk.ˈka.ta/ lub /ʣuk.ˈka.ta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. żart. główka, uderzenie z główki[1]
odmiana:
(1.1) lp zuccata; lm zuccate
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dare a qualcuno una zuccata nello stomacouderzyć kogoś głową w żołądek
synonimy:
(1.1) capata, reg. capocciata, testata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zucca ż, zucchina ż, zucchino m, zucchetta ż, zucchetto m, zuccaia ż, zuccaiola ż, zuccotto m, zuccone m, zuccona ż, zucconaggine ż, zucconamento m, zucconatura ż
czas. zucconare
przym. zuccone
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. zucca + -ata
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.