znienacka
znienacka (język polski) edytuj
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) nagle i niespodziewanie
- przykłady:
- (1.1) Szedłem chodnikiem, gdy zza rogu znienacka wyjechał chłopiec na rowerze i prawie mnie potrącił.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nagle, raptem, raptownie, nieoczekiwanie, wtem, wnet, ni stąd ni zowąd, gwałtownie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pierwotnie pol. *znienadzka, prawdop. prasł. *jьznenaďьka od prasł. *ne + *naděja, por. pol. z + nie + nadzieja[2]
- por. białor. знянацку (znjanacku), ukr. зненацька (znenaćka), czes. znenadaja, słc. znenazdajky, chorw. iznenada, słń. iznenada[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nagle
- angielski: (1.1) out of the blue
- białoruski: (1.1) знянацку
- francuski: (1.1) à l'improviste, tout à coup
- gudźarati: (1.1) અચાનક (acānaka)
- hiszpański: (1.1) de repente, de improviso
- nowogrecki: (1.1) αναπάντεχα, απροσδόκητα
- rosyjski: (1.1) внезапно, врасплох
- ukraiński: (1.1) зненацька
- włoski: (1.1) ad un tratto
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Marian Chmielowiec, Etymologia przysłówka „znienacka” (list czytelnika), „Język Polski” nr 3, maj-czerwiec 1921, s. 23, 24.
- ↑ 2,0 2,1 Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.