zmir (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. spokój, pokój[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) cały tydzień nie dała zmiru swemu mężowi, dopóki jej nie przyrzekł, i to święcie, że (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mir
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
  2. Gnojownia w: Szkółka Niedzielna, Rok I, nr 10 z 5 marca 1837 r., s. 40