zmierzchowy
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: zmierz•cho•wy
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z porą dnia od chwili schowania się słońca za horyzont do nastania ciemności, porą ściemniania się[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zmierzchowy zmierzchowa zmierzchowe zmierzchowi zmierzchowe dopełniacz zmierzchowego zmierzchowej zmierzchowego zmierzchowych celownik zmierzchowemu zmierzchowej zmierzchowemu zmierzchowym biernik zmierzchowego zmierzchowy zmierzchową zmierzchowe zmierzchowych zmierzchowe narzędnik zmierzchowym zmierzchową zmierzchowym zmierzchowymi miejscownik zmierzchowym zmierzchowej zmierzchowym zmierzchowych wołacz zmierzchowy zmierzchowa zmierzchowe zmierzchowi zmierzchowe
- przykłady:
- (1.1) Popiół wulkaniczny (…) unosząc się w atmosferze przez kilkanaście miesięcy, powodował, szczególnie w Azji, Afryce[,] i Europie, efektowne zorze zmierzchowe[3].
- (1.1) …W opalowym mgieł zmierzchowych dymie / Coś rozwiało się obłokiem zwiewnym, / Smętkiem rzewnym duszę rozśpiewało: / Jakże było memu życiu na imię[4]?
- (1.1) przen.[2]: I wiem już[,] za czym odwrócę tu głowę[,] / Odchodząc w kraje ciche i zmierzchowe[5].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) med. ślepota zmierzchowa ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) twilight, crepuscular
- źródła:
- ↑
Hasło „zmierzch” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Hasło „zmierzchowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Samsonowicz, Jan (geolog). Geologia z początkami mineralogii. Wyd. 3. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1950, s. 13. OCLC 749853943.
- ↑ V. [5.] Żonie: Imię. [w:] Tuwim, Julian. Czyhanie na Boga. Wyd. 2. Warszawa–Kraków: Mortkowicz, Jakub, 1920, s. 97.
- ↑ Imagina. [w:] Konopnicka, Maria Stanisława (zd. Wasiłowska, —〃—). Moi znajomi. Wyd. 2. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1904.
