zmiennik
zmiennik (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈzmʲjɛ̇̃ɲːik], AS: [zmʹi ̯ė̃•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• gemin.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. osoba pełniąca jakąś funkcję na zmianę z kimś innym (np. na boisku), wymieniająca się z kimś na stanowisku w pracy (np. za kółkiem, w stróżówce)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zmiennik zmiennicy dopełniacz zmiennika zmienników celownik zmiennikowi zmiennikom biernik zmiennika zmienników narzędnik zmiennikiem zmiennikami miejscownik zmienniku zmiennikach wołacz zmienniku zmiennicy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zmiennik zmienniki dopełniacz zmiennika zmienników celownik zmiennikowi zmiennikom biernik zmiennik zmienniki narzędnik zmiennikiem zmiennikami miejscownik zmienniku zmiennikach wołacz zmienniku zmienniki
- przykłady:
- (1.1) Mój zmiennik się spóźnia, muszę na niego poczekać.
- (1.1) Jak na koła samochodu • nawijamy życia wstęgę, • gaz do dechy i do przodu • ze zmiennikiem ręka w rękę. (J. Janczarski, Zmiennicy)
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) zmiennik indukcyjności
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) forma żeńska zmienniczka
- rzecz. zmiana ż, zmianowy m, zmianowość ż, zmienność ż, zmienna ż, zmianowanie n, zmienianie n, zmienienie n
- czas. zmieniać ndk., zmienić dk.
- przym. zmienny, zmianowy
- przysł. zmiennie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: