zmartwychwstaniec
zmartwychwstaniec (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. rel. zakonnik z katolickiego Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa; zob. też zmartwychwstańcy w Wikipedii
- (1.2) coś lub ktoś, kto zmartwychwstał, faktycznie lub metaforycznie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zmartwychwstaniec zmartwychwstańcy dopełniacz zmartwychwstańca zmartwychwstańców celownik zmartwychwstańcowi zmartwychwstańcom biernik zmartwychwstańca zmartwychwstańców narzędnik zmartwychwstańcem zmartwychwstańcami miejscownik zmartwychwstańcu zmartwychwstańcach wołacz zmartwychwstańcu zmartwychwstańcy
- przykłady:
- (1.1) Podziękował także księżom zmartwychwstańcom za troskę o świątynię i duszpasterską opiekę nad wiedeńską Polonią[1].
- (1.2) Zawzięty zmartwychwstaniec piął się po jego nodze, nie bacząc na kolejne, choć słabnące z każdą chwilą ciosy zadawane ciężkim podkutym buciorem[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ksiądz zmartwychwstaniec • charyzmat / duchowość / konstytucje / parafia / wspólnota zmartwychwstańców
- synonimy:
- (1.1) rezurekcjonista
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnik, osoba konsekrowana
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Zmartwychwstanie n, zmartwychwstanie n
- forma żeńska zmartwychwstanka ż
- czas. zmartwychwstać dk., zmartwychwstawać ndk.
- przym. zmartwychwstański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zmartwychwstanie + -ec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) risurrezionista m
- źródła:
- ↑ www.prymaspolski.pl
- ↑ Robert J. Szmidt „Szczury Wrocławia. Chaos”, Insignis Media, Kraków 2015, ISBN 9788363944810