zmartwiony (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który się czymś martwi[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: zmartwić
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Juliusz siedział zmartwiony na brzegu ławki.
(1.1) Gdy cyrk nie przyjechał, najbardziej zmartwionymi okazały się dzieci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zatroskany
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zmartwienie n
czas. zmartwić się dk., zmartwić dk., martwić ndk., zmartwieć dk.
przym. zmartwiały
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. zmartwić + -ony
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „zmartwiony” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.