zielenina (język polski) edytuj

 
zielenina (1.1)
 
zielenina (1.1)
 
zielenina (1.2)
wymowa:
IPA[ˌʑɛlɛ̃ˈɲĩna], ASelẽńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. posiłek przygotowany z zielonych warzyw
(1.2) spoż. pot. ogół zielonych produktów spożywczych
(1.3) reg. komosa[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zieleń ż, zielonka ż, zieloność ż, zieleniak m, zielnik m
zdrobn. zieleninka ż
czas. zielenić, zazielenić, pozielenieć
przym. zielony, zielonkawy
przysł. zielono, zielonkawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zieleń + -ina
por. pol. wieprzowina
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 66.