zdumiewający (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który budzi zdumienie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) ims. przymiotnikowy czynny od zdumiewać
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Czosnek jest zdumiewającym antyseptykiem na hemoroidy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niezwykły, zaskakujący
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zdumieć, zdumiewać, zdumieć się, zdumiewać się
rzecz. zdumienie
przysł. zdumiewająco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: