zawodzić

zawodzić (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈvɔd͡ʑit͡ɕ], AS: [zavoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^ⓘ

znaczenia:

czasownik

(1.1) wzbudzać lub wydawać przeciągłe dźwięki zwykle śpiewem lub wyjąc

(1.2) robić rzeczy, które nie są oczekiwane, nie działać sprawnie, nie spełniać się

(1.3) prowadzić gdzieś do celu np. drogą, postępowaniem, pomagając

odmiana:

(1.1-3) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zawodzić
czas teraźniejszy		zawodzę	zawodzisz	zawodzi	zawodzimy	zawodzicie	zawodzą
czas przeszły	m	zawodziłem	zawodziłeś	zawodził	zawodziliśmy	zawodziliście	zawodzili
	ż	zawodziłam	zawodziłaś	zawodziła	zawodziłyśmy	zawodziłyście	zawodziły
	n	zawodziłom	zawodziłoś	zawodziło
tryb rozkazujący		niech zawodzę	zawódź	niech zawodzi	zawódźmy	zawódźcie	niech zawodzą
pozostałe formy czas przyszły m będę zawodził, będę zawodzić będziesz zawodził, będziesz zawodzić będzie zawodził, będzie zawodzić będziemy zawodzili, będziemy zawodzić będziecie zawodzili, będziecie zawodzić będą zawodzili, będą zawodzić ż będę zawodziła, będę zawodzić będziesz zawodziła, będziesz zawodzić będzie zawodziła, będzie zawodzić będziemy zawodziły, będziemy zawodzić będziecie zawodziły, będziecie zawodzić będą zawodziły, będą zawodzić n będę zawodziło, będę zawodzić będziesz zawodziło, będziesz zawodzić będzie zawodziło, będzie zawodzić czas zaprzeszły m zawodziłem był zawodziłeś był zawodził był zawodziliśmy byli zawodziliście byli zawodzili byli ż zawodziłam była zawodziłaś była zawodziła była zawodziłyśmy były zawodziłyście były zawodziły były n zawodziłom było zawodziłoś było zawodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego zawodzono tryb przypuszczający m zawodziłbym, byłbym zawodził zawodziłbyś, byłbyś zawodził zawodziłby, byłby zawodził zawodzilibyśmy, bylibyśmy zawodzili zawodzilibyście, bylibyście zawodzili zawodziliby, byliby zawodzili ż zawodziłabym, byłabym zawodziła zawodziłabyś, byłabyś zawodziła zawodziłaby, byłaby zawodziła zawodziłybyśmy, byłybyśmy zawodziły zawodziłybyście, byłybyście zawodziły zawodziłyby, byłyby zawodziły n zawodziłobym, byłobym zawodziło zawodziłobyś, byłobyś zawodziło zawodziłoby, byłoby zawodziło imiesłów przymiotnikowy czynny m zawodzący, niezawodzący ż zawodząca, niezawodząca zawodzące, niezawodzące n zawodzące, niezawodzące imiesłów przysłówkowy współczesny zawodząc, nie zawodząc rzeczownik odczasownikowy zawodzenie, niezawodzenie

przykłady:

(1.1) Męska muzyka (…) raczej rzadko zawodzi w sensie wzdycha i łka. Patos jej szkodzi i osłabia łza. (W. Waglewski: Męska muzyka)

(1.2) Męska muzyka (…) raczej rzadko zawodzi w sensie można ufać jej. Nie powinna przysłodzić i pociechy mało w niej. (W. Waglewski: Męska muzyka)

(1.3) Zawiodłam go przed ołtarz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lamentować

(1.2) rozczarowywać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zawiedzenie n, niezawodność ż, zawodność ż, zawodzenie, zawód

czas. wodzić, zawieść ndk.

przym. zawiedziony

przysł. zawodnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.2) zhgënjej
• angielski: (1.2) disappoint
• arabski: (1.2) خيب
• chiński standardowy: (1.2) 失望 (shīwàng)
• esperanto: (1.1) hurli
• hiszpański: (1.1) plañir, lamentarse, gemir; (1.2) decepcionar, defraudar, frustrar, desilusionar; (1.3) llevar, conducir
• jidysz: (1.1) יאָמערן (jomern)
• niderlandzki: (1.2) teleurstellen, ontgoochelen
• niemiecki: (1.2) enttäuschen
• nowogrecki: (1.1) ολολύζω, οιμώζω, θρηνώ; (1.2) απογοητεύω; (1.3) οδηγώ
• rosyjski: (1.2) разочаровывать
• szwedzki: (1.1) jämra sig, klaga, gny, kvida, lamentera; (1.2) svika, göra besviken; (1.3) leda, föra

źródła: