zawiązać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zaˈvʲjɔ̃w̃zaʨ̑], AS[zavʹi ̯õũ̯zać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zawiązywać)

(1.1) zrobić węzeł, pętlę, kokardę
(1.2) złączyć końce nici, sznura, tasiemki itp., wiążąc je

czasownik zwrotny dokonany zawiązać się (ndk. zawiązywać się)

(2.1) zostać zapoczątkowanym
(2.2) bot. powstać jako zawiązek
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Mock ubrał się w pośpiechu i zawiązał na szyi bordowy krawat[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zawiązanie n, zawiązywanie n
czas. zawiązywać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zawiązywać
źródła:
  1. Marek Krajewski, Koniec świata w Breslau, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.