zaspokojenie

zaspokojenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzaspɔkɔˈjɛ̇̃ɲɛ], AS: [zaspokoi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zaspokoić

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zaspokojenie
dopełniacz	zaspokojenia
celownik	zaspokojeniu
biernik	zaspokojenie
narzędnik	zaspokojeniem
miejscownik	zaspokojeniu
wołacz	zaspokojenie

przykłady:

(1.1) Jeśli nie uda im się znaleźć nikogo takiego, starosta wyda informację o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych twojej firmy na lokalnym rynku pracy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zaspokojenie (kogoś) potrzeb

synonimy:

(1.1) spełnienie

antonimy:

(1.1) niezaspokojenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokajanie n, zaspokajacz m

czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.

przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno

przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco

wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko

partyk. spoko, spoczko

ims. uspokojony, uspokajający

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) appeasement, fulfilment, fulfilment
• hiszpański: (1.1) satisfacción ż
• portugalski: (1.1) satisfação ż
• rosyjski: (1.1) удовлетворение n, утоление n
• tuvalu: (1.1) fakakolekolega

źródła: