zaspokajacz (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. coś, co zaspokaja
(1.2) pot. masturbator, urządzenie/zabawka do masturbowania
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Powyższe przekąski sprawdzą się nie tylko jako zaspokajacze głodu w domu i w pracy, lecz również jako przystawki serwowane na przyjęciach[1].
(1.2) A on się nie poczuje wtedy jak wibrator, jak zaspokajacz jej żądz? – Jeśli nie będzie chciał, to trudno, po jakimś czasie to się stanie jasne. Adwokatka diabła się znalazła[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) masturbator, wibrator, pulsator
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n
czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.
przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno
przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco
wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko
partyk. spoko, spoczko
ims. uspokojony, uspokajający
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zaspokajać + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: