zapustować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌzapuˈstɔvaʨ̑], AS[zapustovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) daw. bawić się w zapusty[1][2], karnawałować[2]
(1.2) przest. hulać, biesiadować[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rzad. mięsopustować, karnawałować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zapustnica ż, zapustowanie, zapusty, zapustnik, zapust
przym. zapustowy, zapustny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karnawałować
źródła:
  1. Hasło „zapustować” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. X, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 726.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „zapustować” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VIII: Z-Ż, Warszawa 1900–1927, s. 241.

zapustować (język górnołużycki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zapustnyć)

(1.1) pustoszeć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: