zaprzątać sobie głowę

zaprzątać sobie głowę (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈpʃɔ̃ntat͡ɕ ˈsɔbʲjɛ ˈɡwɔvɛ], AS: [zapšõntać sobʹi ̯e gu̯ove], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• denazal.• asynch. ą • i → j 

^ⓘ

znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) być opanowanym przez jakąś natrętną myśl lub sprawę

odmiana:

(1.1) zob. zaprzątać, „sobie głowę” nieodm., w formach zaprzeczonych - „głowy”

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zawracać sobie głowę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) nie zaprzątać sobie głowy: האָבן אין דער לינקער פּאה (hobn in der linker peje)
• szwedzki: (1.1) bry sin hjärna med något

źródła: