Wikisłownik

zappeln

zappeln (język niemiecki) edytuj

wymowa:
​?/i
IPA: [ˈʦapl̩n] IPA: [ˈʦapl̩tə] IPA: [ɡəˈʦapl̩t]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wiercić się (np. o dziecku)
odmiana:
(1.1)[1] zappel|n (zappelt), zappelte, gezappelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zappligkeit ż, Zappeligkeit ż, Gezappel n, Zappler m, Zappeler m, Zapplerin ż, Zappelerin ż
przym. zapplig, zappelig
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla pol. caplować[2]
uwagi:
zobacz też: zappeln • abzappeln
źródła:
  1. ↑ Wiktionary.de zappeln (Konjugation), 2016
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 43.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zappeln&oldid=6901964”