zapieprzyć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zaˈpʲjɛpʃɨʨ̑], AS[zapʹi ̯epšyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wulg. ukraść[1]
(1.2) wulg. uderzyć kogoś, uderzyć w coś[1]
(1.3) wulg. zabić kogoś[1]
(1.4) wulg. źle coś wykonać, nie wykonać czegoś

czasownik zwrotny zapieprzyć się

(2.1) wulg. mocno się upić[1]
(2.2) wulg. odurzyć się narkotykami do nieprzytomności[1]
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIb
(2.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. zarąbać, wulg. zajebać
(1.2) pot. zarąbać, pot. przywalić, wulg. zajebać
(1.3) pot. zarąbać, wulg. zajebać
(1.4) pot. zawalić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zapieprzać ndk., pieprzyć
rzecz. zapieprz ż, zapieprzenie n
przym. pieprznięty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 367.