zamkowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zãˈmkɔvɨ], AS[zãmkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z zamkiem (budowlą)
(1.2) związany z zamkiem (urządzeniem do zamykania)
(1.3) znajdujący się w zamku
(1.4) prowadzący do zamku
(1.5) o mieście: zawierający zamek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) daw. mieszkaniec zamku[1]
odmiana:
(1.1-5)
(2.1)
przykłady:
(1.5) Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy / I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy / Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem![2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) skała zamkowa • klucznik zamkowy
(1.2) pogotowie zamkowe
(1.3) wieża zamkowa • browar zamkowy
(1.4) gościniec zamkowy
(1.5) gród zamkowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zamek mrz, zameczek mrz, zamkowisko n, zamczysko n, zamkowiszcze n, zamkownik m, zamecznik m
przym. zameczny
przysł. zamkowo
czas. zamykać ndk., zamknąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zamek + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „zamkowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz (inwokacja)