zakon żebraczy
zakon żebraczy (język polski) edytuj
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. zakon o surowej regule zabraniającej posiadania majątku, utrzymujący się z pracy i z dobrowolnych datków zbieranych głównie podczas kwest; zob. też zakon żebrzący w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zakon żebraczy zakony żebracze dopełniacz zakonu żebraczego zakonów żebraczych celownik zakonowi żebraczemu zakonom żebraczym biernik zakon żebraczy zakony żebracze narzędnik zakonem żebraczym zakonami żebraczymi miejscownik zakonie żebraczym zakonach żebraczych wołacz zakonie żebraczy zakony żebracze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zakon żebrzący
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mendicant order
- hiszpański: (1.1) orden mendicante ż
- włoski: (1.1) ordine mendicante m
- źródła: