zahamowanie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) powstrzymanie dalszych zmian lub rozwoju
(1.2) fiz. mot. zatrzymanie pojazdu przy użyciu hamulca
(1.3) psych. odczuwanie trudności w nawiązywaniu relacji i wyrażaniu uczuć[1]
(1.4) psych. naturalne powstrzymanie się od zachowań społecznie nieakceptowalnych
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Mocarstwa zachodnie osiągnęły czasowe zahamowanie rosyjskiej ekspansji w kierunku Bałkanów oraz zapobiegły upadkowi Imperium Osmańskiego, który nastąpił dopiero w następnym stuleciu[2].
(1.2) Po gwałtownym zahamowaniu dwa wagony wypadły z szyn.
(1.3) Mając zahamowania w nawiązywaniu znajomości, prawie nie opuszczał domu.
(1.4) U narkomanów obserwuje się zjawisko utraty zahamowań.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zahamowanie procesu
(1.4) utrata zahamowań
synonimy:
(1.2) zatrzymanie
(1.3) blokada
antonimy:
(1.1) niezahamowanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niezahamowanie n, hamowanie n
czas. zahamować dk., hamować ndk.
związki frazeologiczne:
bez zahamowań
etymologia:
pol. zahamować + -anie, pol. za- + hamowanie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „zahamowanie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. z Wikipedii