zagniazdownik

zagniazdownik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. ptak zdolny po wykluciu do prawie samodzielnej egzystencji; zob. też zagniazdowniki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zagniazdownik	zagniazdowniki
dopełniacz	zagniazdownika	zagniazdowników
celownik	zagniazdownikowi	zagniazdownikom
biernik	zagniazdownika	zagniazdowniki
narzędnik	zagniazdownikiem	zagniazdownikami
miejscownik	zagniazdowniku	zagniazdownikach
wołacz	zagniazdowniku	zagniazdowniki

przykłady:

(1.1) Typowymi zagniazdownikami są: kaczki, gęsi (w tym łabędzie), kurowate.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gniazdownik mzw, gniazdo n, gniazdowisko n

czas. gniazdować

przym. gniazdowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. za- + gniazdownik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: