zachowawca
zachowawca (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. osoba cechująca się przywiązaniem do tradycji i niechęcią wobec zmian
- (1.2) daw. osoba zobowiązana do pilnowania, by coś nie zostało zniszczone, zagubione lub zapomniane
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zachowawca zachowawcy dopełniacz zachowawcy zachowawców celownik zachowawcy zachowawcom biernik zachowawcę zachowawców narzędnik zachowawcą zachowawcami miejscownik zachowawcy zachowawcach wołacz zachowawco zachowawcy
- przykłady:
- (1.1) Doktryna tego nowego konserwatyzmu jest zatem prostą kontynuacją postawy, którą dawni zachowawcy ostro zwalczali[1].
- (1.2) Któż znów inny może być zachowawcą dóbr, a zaś wybawicielem od zła, okrom Boga, rządcy i uzdrowiciela umysłów?[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) konserwatysta, reakcjonista, wstecznik; pot. pogard. zacofaniec; daw. reakcjonariusz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zachowawczość ż
- forma żeńska zachowawczyni
- czas. zachować dk., zachowywać ndk.
- przym. zachowawczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zachowywać + -ca
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konserwatysta
- źródła:
- ↑ Robert Dwornik, Konserwatywni prekursorzy ekologii, „Zielone Brygady. Pismo Ekologów”, 1993-03-01, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Boecjusz, O pociechach filozofji ksiąg pięcioro; oraz Traktaty teologiczne, tłum. Tadeusz Jachimowski, wyd. Fiszer i Majewski, Poznań 1926, s. 128.