zabrać dupę w troki
zabrać dupę w troki (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈzabraʥ̑ ˈdupɛ ˈf‿trɔci], AS: [zabraʒ́ dupe f‿troḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• denazal.• udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa nieprzechodnia dokonana
- (1.1) wulg. uciec, odejść zostawiając komuś jakieś kłopoty, sprawy niezałatwione do końca, uchylić się od odpowiedzialności[1]
- przykłady:
- (1.1) Kurier podjechał, zostawił paczkę na portierni i zabrał dupę w troki, nawet nie informując mnie o dostarczeniu przesyłki[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wziąć dupę w troki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) leave someone high and dry
- źródła:
- ↑ Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 79.
- ↑ z Internetu - opinia o usłudze kurierskiej