zaaprobować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌzaːprɔˈbɔvaʨ̑], AS[zaprobovać], zjawiska fonetyczne: dł. sam.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) wyrazić aprobatę, uznać coś za słuszne, godne poparcia
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Natomiast mój ojciec stał się marksistą, bo w 1919-20 roku zaaprobował bolszewicką rewolucję[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaakceptować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaaprobowanie n, aprobowanie n, aprobata ż, aprobacja ż
czas. aprobować ndk.
przym. aprobatywny, aprobacyjny
przysł. aprobatywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Michnik Adam, Tischner Józef, Żakowski Jacek, Między Panem a Plebanem, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.