zaanektować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌzaãnɛkˈtɔvaʨ̑], AS[zaãnektovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. anektować)

(1.1) aspekt dokonany od: anektować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) To ona zaanektowała wierzchołek Skrzycznego, by na wysokości 1250 m wybudować radiowo-telewizyjny ośrodek nadawczy[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aneksja ż, aneksjonizm m, aneksjonista m, aneksjonistka ż, zaanektowanie n, anektowanie n
czas. anektować
przym. aneksyjny, aneksjonistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: anektować
źródła:
  1. Marek Chmielewski, STACJA UKRADŁA GÓRĘ, „Gazeta Wyborcza”, 05/02/1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.