złorzeczyć (język polski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) życzyć komuś czegoś złego[1]
(1.2) przeklinać kogoś lub coś, pomstować[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Nie chcą słuchać wyrazów wdzięczności, jakie im przyjechał złożyć (…) prezydent Legnicy. Złorzeczą, że władze miasta nie ostrzegały przed niebezpieczeństwem[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. złorzeczenie n
czas. nazłorzeczyć, pozłorzeczyć
przym. rzeczony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „złorzeczyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zygmunt Mułek, Gazeta Wyborcza, 21/07/1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.