zło
zło (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) coś powszechnie uznane za szkodliwe, negatywne moralnie; zob. też zło w Wikipedii
- (1.2) czyn lub wydarzenie wyrządzające komuś krzywdę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zło dopełniacz zła celownik złu biernik zło narzędnik złem miejscownik złu wołacz zło - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zło zła dopełniacz zła zeł celownik złu złom biernik zło zła narzędnik złem złami miejscownik złu złach wołacz zło zła
- przykłady:
- (1.1) W rzeczy samej, nic nie jest złem ani dobrem samo przez się, tylko myśl nasza czyni to i owo takim[1].
- (1.2) Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) niegodziwość
- (1.2) nieszczęście
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.2) grzech
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- wybierać mniejsze zło • zło konieczne • wcielone zło
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) evil
- arabski: (1.1) شر, رداءة, سوء
- cerkiewnosłowiański: (1.1) ѕло n; (1.2) ѕло n
- chiński standardowy: (1.1) 坏 (huài); (1.2) 坏 (huài)
- duński: (1.1) onde n, ondskab w, ondskabsfuldhed w
- esperanto: (1.1) malbono
- francuski: (1.1) mal m
- jidysz: (1.1) שלעכטס n (szlechts); (1.2) שלעכטס n (szlechts)
- kataloński: (1.1) mal m; (1.2) mal m
- kazachski: (1.1) жамандық
- niemiecki: (1.1) Böses n
- nowogrecki: (1.1) κακό n; (1.2) κακό n
- rosyjski: (1.1) зло n; (1.2) зло n
- sanskryt: (1.1) कण्व n
- shelta: (1.1) gʹamiaθ; (1.2) gʹamiaθ
- słowacki: (1.1) zlo n; (1.2) zlo n
- szwedzki: (1.1) ondska w
- ukraiński: (1.1) зло n; (1.2) зло n
- włoski: (1.1) male m; (1.2) male m
- źródła:
- ↑ Wiliam Szekspir Hamlet, tłum. Józef Paszkowski
- ↑ www.brewiarz.pl