zębatka (1.2) porusza się na zębatce (1.1)
 
zębatki (1.4)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mech. listwa współpracująca z kołem zębatym; zob. też zębatka w Wikipedii
(1.2) mech. zob. koło zębate[1]
(1.3) techn. fot. konstrukcja umożliwiająca swobodne przesuwanie i nastawianie aparatu, tak aby obiekt zainteresowania znajdował się w optymalnej pozycji względem urządzenia[1]
(1.4) daw. icht. zębacz[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uzębienie n, ząb m, ząbek m
czas. ząbkować, zazębiać się
przym. zębatkowy, zębaty, zębowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zębaty + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: koło zębate
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zębacz
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „zębatka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.