züchten (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʦʏçtn̩] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) hodować
odmiana:
(1.1)[1] zücht|en (züchtet), züchtete, gezüchtet (haben)
przykłady:
(1.1) Im 16. Jahrhundert wurden die Pferde systematisch gezüchtet[2]. → W XVI wieku systematycznie hodowano te konie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Züchten n, Zucht ż, Züchter m, Züchterin ż
przym. züchterisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: züchtenanzüchtenaufzüchtendurchzüchtenerzüchtenheranzüchtenherauszüchtenhochzüchtennachzüchten
źródła:
  1. Wiktionary.de, züchten (Konjugation), 2018
  2. Elwyn Hartley Edwards, Enzyklopädie der Pferde, München: Dorling Kindersley, 2000.