wziernik

wziernik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. przyrząd lekarski służący do oglądania jam ciała i wykonywania niewielkich zabiegów

(1.2) techn. otwór umożliwiający obserwację wnętrza urządzenia lub zbiornika; zob. też wziernik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wziernik	wzierniki
dopełniacz	wziernika	wzierników
celownik	wziernikowi	wziernikom
biernik	wziernik	wzierniki
narzędnik	wziernikiem	wziernikami
miejscownik	wzierniku	wziernikach
wołacz	wzierniku	wzierniki

przykłady:

(1.1) Badanie z wziernikiem trzeba modyfikować tak, by obejrzeć ściany pochwy, zwłaszcza u kobiet z jej bliznami (np. po operacji albo po nacięciu krocza), czy też stwierdzić wypadanie jednego z narządów miednicy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wziernikowanie n

czas. wzierać ndk., wziernikować ndk.

przym. wziernikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wzierać + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) speculum
• duński: (1.1) spekulum n, speculum n
• niemiecki: (1.1) Spekulum n
• norweski (bokmål): (1.1) spekulum n
• szwedzki: (1.1) spekulum n
• włoski: (1.1) speculum m, specolo m

źródła: