wystrzelić (język polski) edytuj

 
marynarz wystrzelił (1.1) rzutkę
 
okręt wystrzelił (1.1) rakietę
wymowa:
IPA[vɨˈsṭʃɛlʲiʨ̑], AS[vysṭšelʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wystrzeliwać)

(1.1) aspekt dokonany od: wystrzeliwać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wystrzelić jak z armaty • wystrzelić jak rakieta
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strzelanina ż, strzelnica ż, strzelec mos, wystrzelenie n, strzał
czas. strzelać, wystrzeliwać
przym. strzelecki, strzelnicowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wystrzeliwać
źródła: