wystarczający

wystarczający (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: wystarczać

przymiotnik

(2.1) dostateczny, odpowiadający określonym wymaganiom

odmiana:

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wystarczający		wystarczająca	wystarczające	wystarczający	wystarczające
dopełniacz	wystarczającego		wystarczającej	wystarczającego	wystarczających
celownik	wystarczającemu		wystarczającej	wystarczającemu	wystarczającym
biernik	wystarczającego	wystarczający	wystarczającą	wystarczające	wystarczających	wystarczające
narzędnik	wystarczającym		wystarczającą	wystarczającym	wystarczającymi
miejscownik	wystarczającym		wystarczającej	wystarczającym	wystarczających
wołacz	wystarczający		wystarczająca	wystarczające	wystarczający	wystarczające

przykłady:

(1.1) Dieta z wystarczającą zawartością witaminy D i wapnia zmniejsza ryzyko złamań osteoporotycznych u osób w wieku powyżej 60 lat.

(1.1) Czerwona dzielnica bowiem słynie z gościnności, szczególnie jeśli kto ma w kieszeni wystarczającą ilość dolarów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(2.1) niewystarczający

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wystarczać ndk., wystarczyć dk.

rzecz. wystarczenie n, wystarczanie n

przysł. wystarczająco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) sufficient
• białoruski: (2.1) дастатковы
• bułgarski: (2.1) достатъчен
• czeski: (2.1) dostatečný
• duński: (2.1) tilstrækkelig
• estoński: (2.1) paras
• francuski: (2.1) suffisant
• galicyjski: (2.1) suficiente, abondo
• hindi: (2.1) पर्याप्त (paryāpta)
• hiszpański: (2.1) bastante, suficiente
• interlingua: (2.1) sufficiente
• irlandzki: (2.1) leorga
• islandzki: (2.1) nógur, nægilegur
• litewski: (2.1) ganėtinas
• manx: (2.1) liooar
• niemiecki: (2.1) zulänglich, genügend, ausreichend, hinreichend
• portugalski: (2.1) suficiente
• rosyjski: (2.1) достаточный
• rumuński: (2.1) suficient
• sanskryt: (2.1) पर्याप्त (paryāpta)
• slovio: (2.1) dostatokju
• słowacki: (2.1) dostatočný
• słoweński: (2.1) zadosten
• staroangielski: (2.1) genog
• starogrecki: (2.1) ἱκανός
• staronordyjski: (2.1) gnógr
• szwedzki: (2.1) tillräcklig, nog
• tuvalu: (2.1) lava
• ukraiński: (2.1) достатній
• węgierski: (2.1) elegendő
• włoski: (2.1) sufficiente, bastante, bastevole

źródła: