wyskakiwać (język polski)

edytuj
 
orki wyskakują (1.1) z wody
wymowa:
IPA[ˌvɨskaˈcivaʨ̑], AS[vyskaḱivać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. wyskoczyć)

(1.1) wykonując skok lub gwałtowny ruch wydobywając się skądś
(1.2) pot. wyjść lub wyjeżdżać gdzieś na krótko
(1.3) pot. wypadać (np. pociąg z szyn lub korek z butelki)
(1.4) pot. pojawiać się nagle
(1.5) pot. pojawiać się na skórze
(1.6) pot. wyrwać się z niespodziewaną uwagą
(1.7) pot. przydarzyć się nagle
odmiana:
(1.1-7) koniugacja VIIIb
przykłady:
składnia:
(1.1) wyskakiwać z D.
(1.2) wyskakiwać do D. / po B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyskok m, skok m, wyskoczenie n, wyskakiwanie n, skocznia ż
czas. wyskoczyć dk., skakać ndk., skoczyć dk., wskoczyć dk.
przym. wyskokowy, skoczny, skokowy
przysł. wyskokowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: