wysadzenie

wysadzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) umożliwienie pasażerowi opuszczenia pojazdu

(1.2) żegl. umożliwienie pasażerowi opuszczenia statku

(1.3) zniszczenie czegoś przy użyciu materiałów wybuchowych

(1.4) ozdobienie czegoś poprzez osadzenie kamieni szlachetnych

(1.5) ogrod. przeniesienie sadzonek ze szklarni do gruntu

(1.6) ogrod. obsadzenie roślinami czegoś dookoła lub wzdłuż

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wysadzenie	wysadzenia
dopełniacz	wysadzenia	wysadzeń
celownik	wysadzenia	wysadzeniom
biernik	wysadzenie	wysadzenia
narzędnik	wysadzeniem	wysadzeniami
miejscownik	wysadzeniu	wysadzeniach
wołacz	wysadzenie	wysadzenia

przykłady:

(1.1) Starszy pan poprosił kierowcę o wysadzenie go na światłach obok przychodni.

(1.2) Kapitan pozwolił na wysadzenie emigrantów na wyspie.

(1.3) Po wysadzeniu lodu na rzece saperzy spotkali się z uczniami miejscowej szkoły.

(1.4) Dziadek zaplanował wysadzenie ryngrafu pięcioma czerwonymi kamieniami.

(1.5) Kierownik prosił, byś zajrzała do niego przed wysadzeniem nowych rozsad.

(1.6) Już jesienią rozmawiali o wysadzeniu kilku rabat trawą pampasową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wysadzanie n, wysadzenie się n

czas. wysadzać ndk., wysadzić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wysadzić + -enie

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.3) Sprengung ż
• włoski: (1.2) sbarco m

źródła: