wysadzać (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wysadzić)

(1.1) zatrzymawszy środek lokomocji, umożliwiać komuś wyjście z niego lub wymuszać to
(1.2) niszczyć poprzez wybuch
(1.3) ogrod. roln. przenosić do gruntu
(1.4) ogrod. roln. sadzić wzdłuż
(1.5) wysuwać coś przez coś
(1.6) powodować gwałtowne wysunięcie
(1.7) szt. jubil. ozdabiać drogimi kamieniami czy kruszcem

czasownik zwrotny niedokonany wysadzać się (dk. wysadzić się)

(2.1) zabijać się poprzez wybuch
(2.2) przygotowywać znacznym nakładem kosztów, aby zaimponować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyrzucać
(1.2) detonować
(1.4) obsadzać
(1.5) wystawiać
(1.6) wyważać
(1.7) inkrustować, pokrywać, zdobić
(2.2) zdobywać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wysadzanie n, wysadzenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: