wyruszać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈruʃaʨ̑], AS[vyrušać]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wyruszyć)

(1.1) ruszać w drogę
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Nowy bułgarski kontyngent wyrusza do Iraku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyruszenie n, wyruszanie n, ruch m
czas. wyruszyć dk., ruszać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: