wyprowadzka

wyprowadzka (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opuszczenie miejsce dotychczasowego zamieszkania, zwykle połączone z przeniesieniem swojego dobytku w inne miejsce

odmiana:

przykłady:

(1.1) Do końca tygodnia muszę opuścić mieszkanie. Pomożesz mi w wyprowadzce?

składnia:

(1.1) wyprowadzka + D. + z + D. • wyprowadzka + D. + do + D. • wyprowadzka + D. + od + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) wykludzka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyprowadzanie n, wyprowadzenie n

czas. wyprowadzać ndk., wyprowadzić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wyprowadzać się

uwagi:

por. wprowadzka • przeprowadzka

tłumaczenia:

• duński: (1.1) udflytning w, fraflytning w
• słoweński: (1.1) odselitev ż

źródła: