wyprosić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈprɔɕiʨ̑], AS[vyprośić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wypraszać)

(1.1) aspekt dokonany od: wypraszać
odmiana:
przykłady:
(1.1) Za darowane, pożyczone, wyproszone pieniądze udało mu się, choć w bardzo skromnych warunkach, spędzić na przełomie 1908 i 1909 roku prawie sześć miesięcy w Rzymie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wypraszać ndk.
rzecz. wyproszenie n, wypraszanie n, dopraszanie n, doproszenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wypraszać
źródła:
  1. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.