wyobcowanie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌvɨɔpʦ̑ɔˈvãɲɛ], AS[vyopcovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) stan kogoś, kto jest wyobcowany
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) alienacja, wyalienowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obcowanie n, obcość ż, obcy mos
czas. wyobcować dk., wyobcowywać ndk., obcować ndk.
przym. wyobcowany, obcy
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od wyobcować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: alienacja
źródła: